مناجات
سلام به تو و مهربانی بی مانندت.
بدا برمن که از درک این همه زیبایی عاجزم.
اگر رویت را از من برگردانی،اگر عطر نسیم مهربانی ات
را از من دریغ کنی واگر لحظه های سربی مرا آفتابی
نکنی،من بیهوده ترین آدم روی کره زمین خواهم بود.
اعتراف میکنم که رسم عاشقی را بجا نیاورده ام.
نه اینکه راه ورسم را بدانم وکوتاهی کرده باشم،نه!
به جان این اطلسی ها و اقاقی ها قسم که هرچه در توان
داشته ام کرده ام.می دانم شان تو بالاتر است از آنچه
من تقدیم کرده ام.اما عزیزترینم این قلیل را از من بپذیر
راستش را بخواهی چند وقت است که میترسم دیگر این
نامه هم_که پاره های دل مرا حمل میکند_تو را به شوقنمی آورند.
مهربانا!
روی خود را برمگردان و همه کوتاهی های مرا ببخش...
